Op vakantie in zweden en Noorwegen kun je er niet omheen, naast bermen vol lupine moerasspirea en ander weelderig wild,
Staat langs de helder blauwe meren het knikkend wilgenroosje.
Roze dromerige gloed van de kaarsrechte met hemel en aarde verbonden bloem straalt blijdschap uit.
Kinderlijk onbevangen maar tegelijkertijd volwassen gegrond.
De rozige bloemen kunnen van licht tot fel roze varieren. In zuivere natuurgebieden was het wilgenroosje diep en intens van kleur.
De blaadjes hebben iets wilg achtigs vandaar ook de naam.
Alles van deze plant is diep voedend, de wortel de bladeren en ook de bloemen.
Vele hommelsoorten maar ook vlinders vliegen en muggen leven in een innige relatie met deze soort.
Er zijn meerdere ondersoorten en er is ook nog het harig wilgenroosje in nederland.
Ook nederland is een waterlandje en we zijn hem graag langs een onbespoten wei of een sloot.
Als er ergens genoeg zijn eet ik er graag van.
Liefst vers want de stralende kracht word dan goed in mijn lichaam geabsorbeerd. De bloemen vind ik het lekkerste. Net snoepjes. Een paar is al genoeg.
In zweden zagen we mensen de wortel opgraven die word daar vaak gekookt of gedroogd om te eten.
gedroogd zijn alle delen goed om een theetje van te trekken.
Ook uitwendig is er veel kracht aanwezig dat zit vooral in het merg daarmee kun je goed vieze wonden verzorgen.
Toch houd het wilgenroosje daar niet op
Het is een verre nicht van de teunisbloem dat zegt al wat over haar diep doortastende kracht.
Haar fysieke werkingsgebied gaat vooral over nieren en urinewegen dat staat in vele boeken ook de ondersteuning van de prostaat is bekend.
Als ik het wilgenroosje eet veel in de buurt ben en veel naar kijk, merk ik dat er iets in mij verschuift. Ik voel het letterlijk in de onderbuik en tot in hart en nieren stromen.
Wilgen roosje raakt diep.
De roze open bloem maakt ruimte voor het hart, zoveel als goed voor je is, het geeft de nieren een zachte stroming die doorspoeld en zuiverde maar ook zeker de kracht opladen om het werk te doen wat nu nodig is op deze aardbol.
Het geeft lef maar niet alleen voor hard werken. Nee dat niet, burnout staat niet in het woordenboek van ons wilgenroosje. Je mag jezelf zijn met haar aan je zij, je “taak” op deze aardbol vol liefde geduld genot en plezier doen. Maar ze herinnerd je eraan in de diepte altijd genoeg energie te behouden zodat de speelsheid en de lol blijft.
Zelfliefde zelfregulatie en zelfgenezing gaan met haar hand in hand.
Geen wonder dat hardwerkende dieren als melkkoeien sportpaarden legkippen maar ook gewoon wij in het tempo van de westerse maatschappij en onze huisdieren, het een smakelijk en aangenaam kruid vinden.
Mentaal voel je je al blij als ze in je buurt woont, in nederland mag er wel wat meer van komen wat mij betreft.
Ook in een siertuin is het een prachtige plant,
Zowieso kunnen we onze hollandse tuinen misschien beter volzetten met wilde planten waar insecten ook echt veel aan hebben.
Nou dit is een plant die mens dier en andere planten spontaan laat lachen. Een ecosysteem pilaar waar velen op kunnen bouwen en wij weer kunnen leren om onze innerlijke leiding te vertrouwen.
Liefs aan de wilgenroosjes in je omgeving en iedereen die dit leest.
Ik wens jullie rozige blijheid in en om je hart nieren. Zodat je het leven kan ontmoeten zoals het bedoeld is.
Laat je niet afleiden door dingen die veel energie kosten zegt het wilgenroosje, doe waar je echt diep blij van word en deel die vreugde met iedereen die dat ook wil als je over hebt.
Ik wens je veel wilgenroosjes
Liefs Mo 🩷
Reactie plaatsen
Reacties